Η ψυχανάλυση αλλά και η ψυχαναλυτικού τύπου θεραπεία εντάσσεται στο φάσμα εκείνων των θεραπειών που στηρίζονται, πολύ περισσότερο από άλλου είδους ψυχοθεραπείες, στην προσωπική σχέση μεταξύ πελάτη και θεραπευτή.
Λέγοντας "προσωπική" δεν εννοούμαι βέβαια σε μια φιλική σχέση εκτός πλαισίου ή οτιδήποτε άλλο.
Αναφερόμαστε περισσότερο σ εκείνον το χώρο (με την ένοια του ψυχικού χώρου) που δημουργείται με τον καιρό ανάμεσα στα δύο μέρη.
Ο χώρος αυτός είναι δυναμικός από την άποψη ότι δεν παραμένει στάσιμος σε επίπεδο ενέργειας & ανατροφοδότησης .
ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ.
ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΝΟΗΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣ ΕΓΚΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗς ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ. ΑΝΑΦΕΡΩ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΠΑΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΝΑΙ ΜΕΝ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗς ΣΥΝΕΔΡΙΑΣ, ΑΛΛΑ Η ΠΛΗΡΗΣ ΕΠΑΝΑΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΥΤΗ Η ΣΧΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.
ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ Ο ΑΣΘΕΝΗς ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΤΙς ΑΜΥΝΕΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΜΟΝΟΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΚΟΜΜΑΤΙ.
