Η έννοια της δεσμευσης σε μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία είναι ενας όρος αμφίσημος αλλά και κατά πολύ ερμηνευσιμος. Δέσμευση ποιανού κ σε ποιόν.
Τυπικά θα θεωρήσουμε ότι σ αυτό το σχόλιο θα αναφερθούμε στη δέσμευση του ασθενη - πελάτη.
Και λέω τυπικά καθώς σε μια θεραπευτική σχέση στην ουσία αυτό που συμβαίνει στον ασθενή θα μπορούσε να είναι "κάποιες φορές" και η αντανάκλαση αυτού που συμβαίνει στον αναλυτή - θεραπευτή του. Ή σε κάποιες άλλες περιπτώσεις μέσω προβλητικών μηχανισμών ανεπεξέργαστων από την πλευρά του αναλυτή να υφίσταται μια ματαίωση της διαδικασίας μέσω του θεραπευτή.
Στο συγκεκριμένο σχόλιο εδώ ας μιλήσουμε για την έννοια της δέσμευσης σε συνειδητό επίπεδο από την πλευρά του πελάτη.
Κατ αρχήν η δέσμευση ορίζεται ως μια συμπεφωνημένη ομολογία αποδοχής του θεραπευτικού πλαισίου που θα τεθεί εξ αρχής από την πλευρά του αναλυτή.
Συχνότητα επαφών, τρόπος πληρωμής, διακοπές στη διάρκεια του χρόνου, τρόπος επικοινωνίας κλπ Ανάλογα πάντα και την περίπτωση του κάθε ανθρώπου.
Η αποδοχή και μόνο του πλαισίου συνιστά ευθύς εξ αρχής μια πρωταρχική δέσμευση του ασθενή απέναντι στον αναλυτή του. Βέβαια αυτό δεν αφορά τόσο τον αναλυτή του όσο τον ίδιο τον ασθενή. Ο ίδιος δεσμέυεται απέναντι στον εαυτό του να τηρήσει κάποιους τυπικούς κανόνες συνεννόησης κ συνδιαλλαγής σ αυτή τη διαδικασία.
Κατά κάποιο τρόπο θεωρώ προσωπικά ότι κάτι τετοιο συνιστά κατά ένα μεγάλο ποσοστό την επιτυχή πορεία της διαδικασίας από τη μία αλλά και από την άλλη θα σηματοδοτήσουν οι όποιες παρεκλίσεις στην πορεία ενδεικτικό φάρο ατνιδράσεων του ασθενή απένατι στην ίδια τη διαδικασία.
Αναφέρομαι δηλαδή στις περιπτώσεις εκείνες όπου η αποδοχή του πλαισίου έχει γίνει αρχικά ομαλά και στην πορεία διαπιστώνονται οι όποιες παρεκλίσεις. Αυτές οι παρεκλίσεις θα χρησιμοποιηθούν τρόπον τινά από τον αναλυτή ως χρήσιμα εργαλεία σκέψης κ αναζήτησης τρόπων ώστε να ξεπεραστούν στο μέλλον.
Τυπικά θα θεωρήσουμε ότι σ αυτό το σχόλιο θα αναφερθούμε στη δέσμευση του ασθενη - πελάτη.
Και λέω τυπικά καθώς σε μια θεραπευτική σχέση στην ουσία αυτό που συμβαίνει στον ασθενή θα μπορούσε να είναι "κάποιες φορές" και η αντανάκλαση αυτού που συμβαίνει στον αναλυτή - θεραπευτή του. Ή σε κάποιες άλλες περιπτώσεις μέσω προβλητικών μηχανισμών ανεπεξέργαστων από την πλευρά του αναλυτή να υφίσταται μια ματαίωση της διαδικασίας μέσω του θεραπευτή.
Στο συγκεκριμένο σχόλιο εδώ ας μιλήσουμε για την έννοια της δέσμευσης σε συνειδητό επίπεδο από την πλευρά του πελάτη.
Κατ αρχήν η δέσμευση ορίζεται ως μια συμπεφωνημένη ομολογία αποδοχής του θεραπευτικού πλαισίου που θα τεθεί εξ αρχής από την πλευρά του αναλυτή.
Συχνότητα επαφών, τρόπος πληρωμής, διακοπές στη διάρκεια του χρόνου, τρόπος επικοινωνίας κλπ Ανάλογα πάντα και την περίπτωση του κάθε ανθρώπου.
Η αποδοχή και μόνο του πλαισίου συνιστά ευθύς εξ αρχής μια πρωταρχική δέσμευση του ασθενή απέναντι στον αναλυτή του. Βέβαια αυτό δεν αφορά τόσο τον αναλυτή του όσο τον ίδιο τον ασθενή. Ο ίδιος δεσμέυεται απέναντι στον εαυτό του να τηρήσει κάποιους τυπικούς κανόνες συνεννόησης κ συνδιαλλαγής σ αυτή τη διαδικασία.
Κατά κάποιο τρόπο θεωρώ προσωπικά ότι κάτι τετοιο συνιστά κατά ένα μεγάλο ποσοστό την επιτυχή πορεία της διαδικασίας από τη μία αλλά και από την άλλη θα σηματοδοτήσουν οι όποιες παρεκλίσεις στην πορεία ενδεικτικό φάρο ατνιδράσεων του ασθενή απένατι στην ίδια τη διαδικασία.
Αναφέρομαι δηλαδή στις περιπτώσεις εκείνες όπου η αποδοχή του πλαισίου έχει γίνει αρχικά ομαλά και στην πορεία διαπιστώνονται οι όποιες παρεκλίσεις. Αυτές οι παρεκλίσεις θα χρησιμοποιηθούν τρόπον τινά από τον αναλυτή ως χρήσιμα εργαλεία σκέψης κ αναζήτησης τρόπων ώστε να ξεπεραστούν στο μέλλον.
